Glasvezel

• Nieuws
• Factsheets
• Faq
• Forum

De moderne kabelnetwerken bestaan uit zowel glasvezelkabel als coaxiaalkabel. Men spreekt dan ook wel van een HFC-netwerk: Hybride Fiber Coaxial. Het kabelsignaal wordt in HFC netwerken met behulp van twee verschillende technieken naar de eindgebruiker gedistribueerd:

• Met optische techniek via glasvezelkabel;
• Met elektrische techniek via coax-kabel.

Een glasvezel heeft een kerndoorsnede van 9 micrometer en een beschermlaag (mantel) van 125 micrometer. Een glasvezelkabel bestaat uit meerdere tubes, met maximaal 12 glasvezels per plastic tube. Zo kunnen er kabels vervaardigd worden van bijvoorbeeld 48, 96 of 192 glasvezels. Voor de aanvoer van signalen tot in de woonwijk worden doorgaans kabels van 96 vezels gebruikt.

Het grootste voordeel van glasvezelkabels is daarmee dat grote afstanden kunnen worden overbrugd, zonder veel demping. De sterkte van de lichtbron (de laser) wordt precies afgestemd op de lengte van de glasvezelkabel. Zodoende kan zonder versterking een afstand van vele kilometers worden overbrugd. Een tweede voordeel is dat de capaciteit van glasvezel geen beïnvloeding ondervindt door weersomstandigheden, anders dan bij een kopernetwerk. Hierdoor kan glasvezel ondiep liggen. Het belangrijkste nadeel van glasvezelkabel is dat deze moeilijk te verwerken is: de vezel mag niet te sterk buigen en onderhoud aan een glasvezelkabel is tijdrovend.

Nieuws

Factsheets

Faq